Woensdag 4 maart

Vandaag bijna 300 km van Te Anau naar Dunedin.

Een rustige rit die vooral door landbouwgebieden gaat. Een heel ander landschap met veel uitzicht op weilanden met schapen, koeien en herten. Soms zie je de schapen als kleine witte stipjes op de heuvels grazen. Het eerste gedeelte is het bijzonder rustig op de weg. Je kunt kilometers rijden zonder een andere auto te zien, en dat op een snelweg.

Het is prachtig weer en we kunnen een keer picknicken onderweg. Dit hebben we gedaan aan lake Waihola.

Naargelang we Dunedin naderen wordt het drukker en drukker op de weg. We zullen vandaag en morgen vooral de stad en naaste omgeving gaan verkennen.

Na de spullen in onze motelkamer gebracht te hebben, besluiten we nog naar de Otago Peninsula te rijden. Een weg van 30 km over een schiereiland. Aan het eind van de weg moeten albatrossen te zien zijn en even verderop ook zeehonden en pinguïns.

Na een mooie rit langs het water en op het laatst steil omhoog en weer omlaag komen we bij het albatroscentre aan. Al snel zien we de eerste albatrossen. Ze vliegen rond een grote klip waar ze wonen. Het is prachtig om te zien. Als zweefvliegtuigen cirkelen ze door de lucht. Soms met 3 of 4 tegelijk en recht over onze hoofden heen. We hebben mooie foto's en filmpjes kunnen maken. Het was te laat om naar de zeehonden en pinguïns te gaan kijken dus dat wordt donderdag. Terug nemen we een andere weg. Dat hadden we beter niet kunnen doen, we kwamen op een onverharde weg terecht en het werd smaller, steiler en bochtiger. Maar we hebben het gehaald, en we hebben ook nog shoopers gezien, dus dat was mooi meegenomen. 's-Avonds in het centrum nog heerlijk tapas gegeten.

Donderdag 5 maart

Na een niet al te goede nachtrust, de bedden waren niet te best, weer naar de Otago Peninsula gereden. Nu voor de zeehonden en pinguïns. We moesten daarvoor naar Natures Wonders, nog een eindje verder de berg op. Daar kun je alleen met een gids naar de zeehonden en pinguins. Je werd vervoerd met een soort terreinwagentjes, met 6 personen erin. De rit alleen al was een belevenis. Over onverharde paden, steil omhoog en omlaag, door water, en een stof (we hadden uit voorzorg allemaal een dikke regenjas meegekregen), het was een echte crossbaan. Uiteindelijk kwamen we bij een baai aan waar een zeehondenkolonie was. Het waren er tientallen met jonkies. Ze lagen te slapen, te zonnen of te spelen in het water. Vanuit een soort schuilhutje kon je ze door een paar gaten zien liggen op een paar meter afstand. Het was de moeite waard. Daarna weer verder over de crossbaan naar de pinguins. Ze waren op een wat grotere afstand te zien, maar wel mooi. Er waren 2 soorten, de blue pinguins en de yellow eyed pinguins. Door een klein kijkgaatje in een schutting kon je zelfs een nest zien. Ook echt de moeite waard.

Op de terugreis zijn we naar het enige echte kasteel van Nieuw Zeeland gegaan, Lanarch Castle. Gebouwd op een berg met een prachtig uitzicht over Dunedin en z'n omgeving. Je mocht binnen kijken, waar veel restauratiewerk was gedaan en verschillende kamers in de authentieke stijl waren ingericht. Je mocht binnen jammer genoeg geen foto's maken. Er omheen ligt een prachtige tuin waarin je heerlijk kunt wandelen. En zo hebben we de dag weer nuttig besteed. Een bezoek aan een chinese tuin zat er niet meer in. We kwamen 10 minuten voor sluitingtijd aan. Morgen wacht de reis naar Omarama. Maar vanavond gaan we nog een keer lekker uit eten.